زندان مرکزی قزوین (چوبیندر) که در جوار روستای چوبیندر قرار دارد بزرگترین زندان استان قزوین است که در آن زندانیان سیاسی نیز بدون رعایت اصل تفکیک جرایم نگهداری می شوند.
بر اساس گزارشات رسیده به ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) این زندان به لحاظ وضعیت بهداشتی در شرایط اسفباری بسر می برد و علاوه بر وضعیت بد سرویس های
بهداشتی اکثر زندانیان به بیماری های پوستی و التهاب دچار شده اند.
مسئولین زندان بدون توجه به ظرفیت بندهای این زندان در اکثر مواقع بیش از دو تا سه برابر آن زندانی را در بندها محبوس کردند که این موضوع موجب شده است که بیش از نیمی از زندانیان به صورت کف خواب زندگی کنند. به عنوان مثال در بند ۲ این زندان که ظرفیت ۱۴۰ نفر را دارد بیش از ۳۳۰ زندانی نگهداری می شوند.
کیفیت و بهداشت غذایی زندان چوبیندر بسیار نازل است و متاسفانه زندانیانی که از بضاعت مالی خوبی برخوردار نیستند مجبورند که همان غذا را صرف کنند، هوای بندهای ۲ و ۳ به علت اینکه کشیدن سیگار در آن آزاد می باشد کاملا آلوده است و امکان تنفس سالم در محوطه‌ی کوچک بند برای آنهایی که سیگاری نیستند سلب شده است.
تماس زندانیان با بیرون از زندان از طریق کیوسکهای نصب شده در محوطه هواخوری میسر می شود که بعضا کارت تلفن آن که می بایست زندانیان از فروشگاه خریداری نمایند؛ کمیاب می شود ملاقات زندانیان به صورت کابینی است و مدت آن نیز ۱۵ دقیقه است.
این زندان محل تبعید برخی از زندانیان سیاسی است که اکثرا از مناطق حاشیه ای کشور بدانجا منتقل می شوند و بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در میان زندانیانی با جرایمی چون قتل، مواد مخدر، تجاوز به عنف و لواط به عنف نگهداری می شوند.
رفتار مامورین و سربازان زندان با زندانیان «بسیار بد» گزارش شده است، زندانبانان زمانی که متهمین را به دادسرا و یا دادگاه منتقل کنند با رفتارهای توهین آمیز اقدام به این امر میکنند، اکثر این زندانیان فاقد مددکار هستند به عنوان مثال در بند ۲ و ۳ این زندان مددکاری وجود ندارد.
اجرای حکم اعدام مخفیانه زندانیان نیز در محوطه این زندان گاه و بیگاه انجام میگیرد به عنوان مثال تنها در نیمه دوم تیر ماه سالجاری ۷ زندانی از جمله یک پدر و پسر در این زندان به اتهام حمل و نگهداری مواد مخدر اعدام شدند که تنها دو مورد آخر آن توسط رسانه های دولتی گزارش شده است.
ضرب و شتم زندانیان در تمامی بندهای این زندان رواج دارد و به مانند سایر زندانهای کشور، رفتار خارج از چارچوب آئین نامه زندانها در این زندان نیز به وفور دیده می شود.
مسئولین زندان بدون توجه به ظرفیت بندهای این زندان در اکثر مواقع بیش از دو تا سه برابر آن زندانی را در بندها محبوس کردند که این موضوع موجب شده است که بیش از نیمی از زندانیان به صورت کف خواب زندگی کنند. به عنوان مثال در بند ۲ این زندان که ظرفیت ۱۴۰ نفر را دارد بیش از ۳۳۰ زندانی نگهداری می شوند.
کیفیت و بهداشت غذایی زندان چوبیندر بسیار نازل است و متاسفانه زندانیانی که از بضاعت مالی خوبی برخوردار نیستند مجبورند که همان غذا را صرف کنند، هوای بندهای ۲ و ۳ به علت اینکه کشیدن سیگار در آن آزاد می باشد کاملا آلوده است و امکان تنفس سالم در محوطه‌ی کوچک بند برای آنهایی که سیگاری نیستند سلب شده است.
تماس زندانیان با بیرون از زندان از طریق کیوسکهای نصب شده در محوطه هواخوری میسر می شود که بعضا کارت تلفن آن که می بایست زندانیان از فروشگاه خریداری نمایند؛ کمیاب می شود ملاقات زندانیان به صورت کابینی است و مدت آن نیز ۱۵ دقیقه است.
این زندان محل تبعید برخی از زندانیان سیاسی است که اکثرا از مناطق حاشیه ای کشور بدانجا منتقل می شوند و بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در میان زندانیانی با جرایمی چون قتل، مواد مخدر، تجاوز به عنف و لواط به عنف نگهداری می شوند.
رفتار مامورین و سربازان زندان با زندانیان «بسیار بد» گزارش شده است، زندانبانان زمانی که متهمین را به دادسرا و یا دادگاه منتقل کنند با رفتارهای توهین آمیز اقدام به این امر میکنند، اکثر این زندانیان فاقد مددکار هستند به عنوان مثال در بند ۲ و ۳ این زندان مددکاری وجود ندارد.
اجرای حکم اعدام مخفیانه زندانیان نیز در محوطه این زندان گاه و بیگاه انجام میگیرد به عنوان مثال تنها در نیمه دوم تیر ماه سالجاری ۷ زندانی از جمله یک پدر و پسر در این زندان به اتهام حمل و نگهداری مواد مخدر اعدام شدند که تنها دو مورد آخر آن توسط رسانه های دولتی گزارش شده است.
ضرب و شتم زندانیان در تمامی بندهای این زندان رواج دارد و به مانند سایر زندانهای کشور، رفتار خارج از چارچوب آئین نامه زندانها در این زندان نیز به وفور دیده می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر