در سال میلادی ٢٠١٣، در جهان ٧١ روزنامه‌نگار به هنگام انجام وظیفه خود جان باخته‌اند. مناطقی که در آن‌ها بیشترین کشته های ثبت شده‌اند به ترتیب آسیا (٢٤تن)، خاورمیانه و افریقای شمالی ( ٢٣ تن) است. چین به شکل رسمی صد فعال رسانه‌ای را در بند کرده است. ٣٠ روزنامه‌نگار و ٧٠ وب‌نگار زندانی و این به جز ربوده‌شدگان و یا بازداشتی‌های بی نام و نشان در «زندان سیاه» است.سیاست سرکوب در چین برای مهار اطلاعات و اطلاع رسانی هر روز تشدید می‌شود. برای ٢٨ روزنامه‌نگار در زندان،اریتره جهمنی است. یازده تن از آن‌ها که در سال ٢٠٠١ بازداشت شده‌اند تا امروز در برابر دادگاه قرار نگرفته‌اند. بزرگترین زندان آفریقا برای روزنامه‌نگاران، یکی از آخرین دیکتاتوری‌های اقتدارگرا در جهان است. روزنامه‌نگاران در سلول‌های انفرادی زیر زمینی نگاه‌داری می‌شوندو با بدرفتاری و یا در فراموشی می‌میرند. تا کنون دست کم هفت روزنامه‌نگار در بازداشت مخفی یا خودکشی کرده‌اند و یا به علت بیماری فوت کرده‌اند. در ترکیه سرزمین روزنامه‌نگاران نابرخودار از اصل برائت، دست کم ٢٧ روزنامه‌نگار و ٢ همکار رسانه‌ای زندانی هستند. اصلاح قانون و آغاز مذاکره با شورشگران کرد، تا امروز بانی تغییر زیادی نبوده‌اند. ترکیه با وجود نهادهای دمکراتیک و رسانه‌های کثرت گرا در عین حال با اقدام‌ها قضایی امنیتی که گاه به توهم توطئه تکیه می‌کند، یکی از زندان های بزرگ جهان است. این تناقض آزادی اطلاع رسانی را در این کشور با خطر جدی رودرو کرده است. ایران ٢٠ روزنامه‌نگار و ٥١ وب‌نگار زندانی در تاریخ ٢٥ خرداد حسن روحانی نامزد محافظه‌کار میانه‌رو با وعده تغییرات جدی در کشور، با بیش از ٥١ درصد آرا در دور اول انتخابات به ریاست جمهوری ایران برگزیده شد. با وجود وعده‌گشایش و آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی،از جمله چند روزنامه‌نگار،اما اکثریت روزنامه نگاران و وب‌نگاران زندانی که پس از انتخابات پر مناقشه ١٢ خرداد ١٣٨٨، و در پی اعتراضات مردمی بازداشت شده بودند، همچنان در زندان بسر می‌برند. از آغاز سال میلادی ٢٠١٣، ٧٦ فعال رسانه‌ای در ایران بازداشت شده‌اند، که ٤٢ مورد پس از انتخابات خرداد ماه امسال شمارش شده است. در این مدت ١٧ فعال رسانه‌ای به حبس‌هایی از یک تا نه سال محکوم شده‌اند. ١٢ رسانه توقیف یا مجبور به توقف انتشار خود شده‌اند. رفتار غیر انسانی با زندانیان عقیدتی در زندان‌ها همچنان ادامه دارد. بسیاری از این زندانیان در حالی که به شدت بیمار و در وضعیت خطرناکی بسر می برند، همچنان از حق درمان محروم هستند. سوریه با بیست روزنامه‌نگار زندانی پنجمین زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران است. اگر آهنگ بازداشت از سوی ماموران امنیتی رژیم کند شده است، اما ده‌ها فعال رسانه‌ای همچنان در زندانهای نظام در بندند. بخشی از روزنامه‌نگاران ربوده شده نیز زندانی گروه‌های مخالف و به ویژه جهادیست‌های اسلام گرا هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر