امیدرضا میرصیافی فعال فرهنگی و وبلاگ‌نویس اصفهانی بود که توسط دادگاه انقلاب ایران به اتهام توهین به روح‌الله خمینی و علی خامنه‌ای به دو سال حبس محکوم شده و نهایتا در زندان اوین و در سن ۲۸ سالگی کشته شد.
امیدرضا میرصیافی به دلیل انتشار مطالبی بر ضد کلیت حکومت اسلامی به ویژه شخص روح الله خمینی و سید علی خامنه ای و همچنین نوشتن طنزهایی بر ضد امامِ زمانِ شیعیان در وبلاگ شخصی اش به نام روزنگار، در آبان ماه ۸۷ به دو سال و شش ماه حبس محکوم گردیده، و سرانجام در ۲۸ اسفند ۱۳۸۷ زیر شکنجه عوامل زندان به قتل رسید.
خواهر این جان باخته، وضعیت جسد او را اینگونه توصیف کرده است:
ما صبح فردایی که خبردار شدیم، رفتیم برای شناسایی جسد. من خودم جسد را دیدم. گوش سمت چپ خونریزی شدید داشت. بینی اش پر از لخته‌های خون بود. صورتش کبود بود. پشت کتف‌ها کبود بود و پشت کمر، و ظاهرا قسمت پشت گوش آن قسمت، جمجمه شکستگی هم داشته، طوری که آن ملافه‌ای که جسد را پیچیده بودند کاملا خونی شده بود قسمت زیر سر. بعد آنجا جسد را به ما تحویل دادند فرستادیم پزشکی قانونی کهریزک، چهار ساعت طول کشید، ظاهرا کالبد شکافی انجام شد به ما توضیح خاصی ندادند. یک فرمی به ما داده شد که داخلش توضیحاتی خواسته بودند از سوابق بیماری امید که ما همه را رد کردیم، ایشان نه بیمار بود نه معتاد بود و نه هیچی. بعدش یک قسمتی نوشته بود که آیا شما شکایتی دارید؟ من هم نوشتم که بله. البته افرادی آنجا بودند می‌گفتند که اگر بنویسید شکایت دارید جسد را ممکن است تحویل تان ندهند. من هم آنجا گفتم که اصلا جسد را نمی‌خواهم تحویل بدهند و جسد امید به چه درد من می‌خورد؟ من نوشتم ما شکایت داریم، مسئولین زندان اوین مقصر هستند این قتل مشکوک است و باید پیگیری شود و امضا کردم. بعد از چهار ساعت جسد را برای تدفین به ما تحویل دادند موقعی هم که داشتند پیکر پاکش را شستشو می‌دادند هنوز گوشش داشت خونریزی می‌کرد. در حالی که اینها به ما گفته بودند که ایشان قرص خورده، فشارش افت کرده و فوت کرده در حالی که کسی که فشارش افت کنه، پدر من سی سال بهیار بیمارستان سینا بوده، چنین چیزی نمی‌تواند صحت داشته باشد و ایشان قطعا کتک خورده، این را مطمئن هستم...!
امیدرضا میرصیافی درست در بحبوحه انتخاباتی سال ۸۸ و به دلیل تبلیغ بر ضد حکومت و فعالیت در زمینه تحریم انتخابات دستگیر، محکوم و به قتل رسید!
به امید آگاهی و پیروزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر